20-28 september: De laatste week in Singapore

Vanochtend kwam ik na ruim twee maanden Singapore weer aan in Nederland. Het regende hier, het was 15 graden en het was filerijden in de ochtendspits. Welkom terug Nederland. Mijn scriptie is nog niet af, maar mijn avontuur in Singapore wel. En aangezien deze blog Scriptie in Singapore heet, zal dit het laatste bericht zijn. Maar wie weet. Ik ga nog een master doen. Misschien mag ik voor de scriptie van die master ook wel naar Singapore. Zeg nooit nooit.

De laatste week in Singapore stond in het teken van laatste keren. Op de universiteit is de laatste data uit de experimenten verzameld en gaf ik op mijn laatste dag een slotpresentatie. Na wat opstartproblemen hebben we toch veel nuttige inzichten en data kunnen verkrijgen voor mijn onderzoek. Ook ging ik nog een laatste keer langs bij mijn oom en tante en bij TNO Singapore. Vorige week vrijdag was de officiële opening van het nieuwe kantoor, dus dat werd een gezellige, late avond.

Op die avond kreeg ik nog van iemand van TNO te horen dat ik echt de Southern Ridges Trail moest wandelen in mijn laatste weekend. Die tip volgde ik zondag op. Het is een wandeling in het zuiden van Singapore die je door parken en natuurgebieden leidt naar Mount Faber, waar ik al eerder geweest was. Met paden langs boomtoppen, uitzichten, verschillende parken en aparte bruggen was het zeker de moeite waard. Je kunt Singapore echt zien als een stad in een tuin.

Zaterdagavond ging ik naar een andere tuin, de dierentuin. Ik wilde nog naar de Night Safari toe, een dierentuin die alleen 's avonds in het donker open is. Het idee is dat de dieren dan actiever zijn en ze ander gedrag vertonen dan normaal. Het probleem is alleen dat je de dieren minder goed ziet en zich niet heel erg anders gedragen dan overdag. Zo slapen katachtigen natuurlijk zowel overdag als 's nachts de hele tijd. Gelukkig deden twee luipaarden dat vlak voor het raam. De dierentuin had zeker wel mooie dieren en een leuke nachtdierenshow, maar het was naar mijn mening de prijs niet waard. De Night Safari was bijvoorbeeld anderhalf keer zo duur als de veel grotere Singapore Zoo.



De lijst die ik van tevoren gemaakt had, was na de afgelopen maanden zo goed als leeg. Tientallen uitjes, ontdekkingen, ervaringen en avonturen door Singapore. Het land waar je overal kunt eten en veel 24 uur per dag open is. Al moeten ze het mes op bijna elke plek nog uitvinden. Waar het altijd druk is, zelfs vroeg in het weekend. Waar honderden kilometers voetpad overdekt zijn zodat je nooit last hebt van zon of regen. Waar je in veel straten geen huisnummers, maar flatnummers hebt. Waar je elke keer moet bukken als je de metro in stapt en waar een bepaalde fruitsoort, de durian, zelfs verboden is in het openbaar vervoer. En geloof me, als je de geur van die 'lokale delicatesse' ruikt, snap je waarom. Waar overal duidelijk regels en veiligheidsmaatregelen bij staan of worden omgeroepen. Zo wordt een bejaarde bijvoorbeeld afgeraden een roltrap te gebruiken. Waar ze als souvenirs bedelarmbandjes verkopen met verbodsborden als bedeltjes. Waar ik als toerist in deze maanden bijna alles wel heb gezien.

De laatste kaart met alle bezochte plekken.

12 - 19 september: Coureurs, Concerten en Crashes

Ik ben al fan van de Formule 1 sinds ik nog een klein Caspertje was. Toen de vader van Max nog meedeed zeg maar. Ik heb wel enkele posters boven mijn bed gehad, maar de coureurs en auto's van dichtbij zien was er nog nooit van gekomen. Tot dit weekend: de Grand Prix van Singapore. Ter illustratie, ik had de kaartjes al gekocht voordat ik precies wist van wanneer tot wanneer ik in Singapore zou zitten.

Op vrijdag stonden de eerste en tweede vrije training op het programma. Na de eerste vrije training, die ik vanaf mijn mooie positie op de tribune zag, ging ik naar de Singapore Flyer. Dat is het eennahoogste reuzenrad ter wereld, 165 meter hoog, naast de baan die je op tv wel gezien zal hebben. Met mijn ticket kon ik daar gratis in. Het uitzicht op het verlichte stratencircuit was prachtig. Hierna liep ik tijdens de tweede vrije training langs het circuit om op vele plekken de wagens langs te zien scheuren. Die geur, die snelheid, dat geluid, heerlijk.

Na de laatste actie op de baan ging ik vrijdag naar de andere kant van het terrein waar OneRepublic op ging treden. Deze Grand Prix staat zeker ook bekend om het vele entertainment in het weekend rond het circuit. Zoals verwacht waren ze erg goed live en dat gold ook zeker voor de show van Ariana Grande een dag later. Van haar ben ik ook al even fan, dus dat dit allemaal in één weekend plaatsvond was bijzonder. Helaas stond ik tijdens de concerten niet heel erg vooraan. Maar ja, daarvoor moest je al uren van tevoren voor het enorme podium staan en ik wilde natuurlijk ook de autootjes zien. Er waren er genoeg die Formule 1 kaartjes hadden gekocht speciaal voor de concerten. Naast de twee artiesten die ik heb gezien, traden ook Calvin Harris, The Chainsmokers, Seal, Duran Duran en vele anderen op.

Het lukte me dit weekend wel om andere grote sterren van dichtbij te zien. En dan heb ik het niet over Olav Mol die ik vrijdag zag lopen. Zaterdag was ik al vroeg binnen om bij de ingang van de paddock te staan. Samen met tientallen anderen die bewapend waren met een stift en papier of een selfiestick wachtte ik tot de coureurs en andere bekende mensen aan kwamen. Na Hulkenberg, Sainz en de teambazen van Ferrari en Red Bull kwam daar Max Verstappen aan. Rond hem werd het al wat drukker, maar toen zijn teamgenoot aankwam was het helemaal een gekkenhuis. Vele Australiërs waren naar Singapore gekomen voor Ricciardo. Andere enorm populaire coureurs pakten het slimmer aan. Alonso glipte achter de massa rond Ricciardo langs naar binnen. Raikkonen reed zelfs met een golfkarretje langs iedereen naar binnen. En de mensen die om handtekeningen vroegen? Het deed hen weinig. ze zagen namelijk alweer een reservecoureur die wél maar wat graag handtekeningen uitdeelde..

Op sportief gebied eindigde het weekend dan toch wat minder. Wat was het toch mooi geweest als ik er bij was geweest als Max won. Er waren bizar veel Nederlanders te zien dit weekend. De kwalificatie was mooi en spannend, maar Verstappen werd net tweede. En na de start en een idiote actie van Vettel schoven Max en Kimi in hun wagens stuurloos naar mijn tribune toe. Want dat was dan een geluk bij een ongeluk. We zaten eerste rang bij het gedoe in de eerste bocht. Ik zat naast een Brit en een Australiër en die hadden deze race een stuk meer geluk. De sfeer op de tribune bleef de hele race geweldig. Als ik weer een keer in de buurt ben, kom ik zeker terug.

Na dit avontuur staat er nog genoeg op de planning voor mijn laatste week in Singapore. Volgende week de allerlaatste blog!

3 - 11 september: Krokodillen, kabels en cupcakes

Nog ruim twee weken te gaan in Singapore, de tijd vliegt voorbij. Je leert steeds meer mensen kennen, steeds meer plekken om lekker te eten en je krijgt het bijna koud als het 27 graden is. Waar ook snel een einde aan lijkt te komen is mijn to-do list als het gaat om dingen die ik nog wil zien en doen in Singapore. Wat dat betreft loop ik daar iets beter mee op schema dan voor mijn afstudeerproject. Maar ik mag heus niet klagen.

Wat heb ik deze afgelopen dagen dan gezien? Vorige week zondag ging ik naar de Botanic Gardens, een enorm park met duizenden planten, bomen en mooi aangelegde meertjes. Al die orchideeën, bonsaiboompjes en genezende planten zijn heus wel mooi, maar als ik iets tussen de planten hoor ritselen is het een stuk interessanter. De score van die dag: vele eekhoorntjes, hagedissen en een slang met zijn prooi.

Een dag later was mijn verjaardag, ik werd alweer 22 jaar oud. Dat werd natuurlijk wel anders gevierd dan normaal. Op de universiteit zit een Cake Shop waar ik een heleboel cupcakes had gekocht voor mijn afdeling (en vooral mezelf). 's Avonds ging ik lekker uit eten. Drie gangen waarvan ik hetzelfde dessert zelfs twee keer bestelde. En zonder te zeggen dat ik jarig was, kreeg ik dat tweede dessert van het huis. Dat kun je van bier helaas niet zeggen, het blijft raar om te zien dat in Singapore een biertje meer kost dan de meeste voor- of nagerechten. Een dag later ging ik nog naar mijn oom, tante, nicht en neefje waar we zelfgemaakte pizza's aten. Al dat lekkere eten, sport ik wel genoeg? Nee. En dat merkte ik vrijdag wel toen ik ging sporten met mensen van de universiteit. Ik was namelijk uitgenodigd voor een training van floorball, een soort kruising tussen zaalhockey en ijshockey. Het was apart en zwaar, maar wel fijn om weer een keer met een soort stick tegen een balletje geslagen te hebben.

Zaterdagmiddag had ik weer met de Nederlandse Bas, zie de vorige blog, afgesproken. We gingen naar Sentosa, het enorm toeristische eiland onder Singapore, en Mount Faber toe. Ik was er al eerder geweest voor Universal Studios, maar het eiland telt nog tientallen andere attracties en speelparadijzen. Wij liepen langs mooie eilandjes voor het strand, bezochten een vogelshow waar een lokale Bert Visscher de hoofdrol had, bezochten een zandsculpturen tentoonstelling, een oud fort en een Merlion beeld van 36 meter. Met twee kabelbanen kwamen we terecht op Mount Faber, waar het uitzicht op de skyline van Singapore prachtig was en we de zon langzaam onder zagen gaan.

Afgelopen zondag ging ik naar de Sungei Buloh Wetlands, een mangrovegebied aan de noordkust van Singapore. Tijdens het broedseizoen kun je hier honderden vogelsoorten zien. De grootste die ik die dag zag was een geluksvogel. Toen ik in de spiegel keek. Je kon namelijk ook krokodillen tegenkomen in het gebied en vanaf een brug zag je er opeens twee in het water liggen! Een minuut of 10 later waren ze alweer onder water gedoken. Mijn dag was geslaagd. Al kwam dat ook door de natuur zelf, de vogels, de vele krabbetjes en de mudskippers. Het was het om 6 uur opstaan meer dan waard.

Vergeet niet om dit weekend naar de Formule 1 te kijken. Misschien zie je me wel in beeld zitten in de eerste bocht van het circuit van Singapore. Misschien zie je me in het publiek bij Ariana Grande of OneRepublic tussen de race sessies door. Ik kan niet wachten.

De kaart. 1: Botanic Gardens. 2: Sentosa. 3: Mount Faber. 4: Sungei Buloh Wetlands.

24 augustus - 2 september: Hoge bergen, Formule 1 en Nederlanders.

Ik heb tegen jullie gelogen. In mijn vorige blog legde ik nog uit waarom ik in Singapore zit. Een verhaal over waternetwerken, een scriptie en experimenten. Jullie zijn er allemaal ingetuind. Over twee weken is het namelijk zo ver: de Formule 1 Grand Prix van Singapore. Ik was gewoon al wat eerder ingevlogen om te acclimatiseren. Deze week kwamen de tickets voor het raceweekend per post binnen en vorige week zondag was ik in het centrum en zag ik dat het stratencircuit al aardig opgebouwd wordt. Een paar weken hiervoor zag je nog helemaal niets. Gaaf om het circuit al zo te zien.

Waarom was ik dan in het centrum? Ik had een soort tour uitgestippeld langs meerdere bezienswaardigheden, waaronder het icoon van Singapore: de Merlion. Want het was een schande dat ik die nog niet had gezien. Half zeemeermin, half leeuw en een hele oude legende. Al ongeveer 45 jaar spuwt het wezen water in de Singapore River. Langs meerdere oorlogsmonumenten en parken kwam ik later aan bij een ander bouwwerk dat water spuit. De grote Fountain of Wealth. In tegenstelling tot andere fonteinen raad ik het iedereen wel af om hier in te springen.

Een dag eerder streepte ik nummer drie van de vier dierentuinen van mijn lijst. Het Jurong Bird Park. De naam zegt eigenlijk al genoeg, een park met enorm veel vogels. Voornamelijk tropische vogels, ik wist niet eens dat er zoveel soorten toekans bestonden. De vogels hadden veel ruimte, één volière bevatte zelfs een waterval van zo'n 30 meter. Al weet ik niet wat vogels aan zo'n enorme waterval hebben. Door veel volières kon je ook zelf lopen, maar tijdens de twee vogelshows kwamen de vogels pas echt dichtbij. Na de wat kleinere dierentuin ging ik ook nog even langs de Chinese Garden, met vele standbeelden, typische Chinese gebouwen en een schildpaddenmuseum. Ik begrijp nog steeds niet wat Chinezen zo met schildpadden hebben. Vanuit de pagode op die foto had je een mooi uitzicht over het park.

Afgelopen zaterdag 2 september ging ik nog een stuk hoger. Ik ging naar het hoogste punt van Singapore, de Bukit Timah Hill. Heuvel ja, want de naam berg zou met 163 meter teveel van het goede zijn. Hier was het uitzicht een stuk minder, omdat er overal bomen voor stonden. Het pad er naar toe was daarentegen wel erg mooi. Naast grotten van de Japanse bezetters uit de tweede wereldoorlog waren er veel wilde dieren te zien. Vele apen met jonge aapjes, meerdere soorten hagedissen, vlinders, een slang en eekhoorntjes. Toen ik op een moment in het bos naar een eekhoorn zat te kijken, kwam er iemand aanlopen. Hij vroeg waar ik naar zat te kijken en na een gesprek over enkele dieren kwamen we erachter dat we allebei Nederlands waren. Je vindt ze ook overal. De rest van de wandeling was erg gezellig met Bas uit Eindhoven die hier ook voor een stage zat. Sommige foto's hieronder zijn ook van hem.

Over Nederlanders gesproken, vorige week vrijdag was ik nog uit eten geweest met familie. Over mijn oom en zijn gezin in Singapore had ik al eerder geschreven. Vorige week kwam zijn broer een paar dagen langs in Singapore na een vakantie in Papoea. Wat ik van tevoren niet wist, was dat de plek waar we aten erg bekend stond om zijn zeedieren en zeevruchten. Maar ik moet toegeven, krab, rog en inktvis smaken niet slecht.

De kaart. 1: Jurong Bird Park. 2: Chinese Garden. 3: Merlion Park. 4: Bukit Timah Hill

14-23 augustus: Waternetwerken en karma

Ik geef toe, elke week een stukje schrijven over mijn verblijf in Singapore is wat teveel gevraagd. Vijf van de zeven dagen in de week ben ik gewoon aan het werk voor mijn scriptie. Nu vind ik dat zelf wel interessant, maar om daar nou alinea's mee te vullen is voor jullie waarschijnlijk minder interessant. Ondanks dat denk ik dat jullie onderhand wel benieuwd zijn waarom ik nu eigenlijk in Singapore zit voor mijn scriptie. Daarom nu in het kort in één alinea waar mijn onderzoek over gaat.

Water om te drinken. Je tapt het elke dag uit de kraan en drinkt het zonder nadenken op. Maar onder de grond bevindt zich een enorm netwerk van pijpleidingen waardoor water van reservoirs naar je huis toe loopt. Misschien dat je na het nieuws over GenX de afgelopen tijd wel iets meer over de kwaliteit van water nadenkt. Hoe weet je nu zeker dat het drinkwater veilig is? Hiervoor worden in het netwerk erg dure sensoren geplaatst die de kwaliteit meten. Bij het plaatsen wordt nu verondersteld dat de sensoren perfect werken, maar dat is niet zo. Bijvoorbeeld sensor drift, veroudering of onnauwkeurigheid kan een probleem opleveren, net als de moeite die het kost om een geplaatste sensor in het netwerk te onderhouden. In mijn project onderzoek ik het effect van deze onzekerheid en of je de sensoren anders moet plaatsen om levensgevaarlijke situaties te voorkomen. Want terroristen hebben in het verleden wel eens gedreigd om gif in drinkwatersystemen te stoppen.. In Singapore staat een testbed, een waternetwerk in het klein, met enkele sensoren waar ik op basis van data uit experimenten onderzoek doe naar de onzekerheid van sensoren.

Hoe ziet zo'n doordeweekse dag er hier dan verder uit? Vroeg opstaan, hopen dat een van de drie badkamers vrij is (ik deel het hele appartement met 8 anderen) en ontbijten. Vaak is dat een croissant of iets dat op een worstenbroodje lijkt of andere in Nederland onbekende broodjes. 's Avonds kom ik weer thuis en ga ik in de buurt wat eten, series en sport kijken en kijken of de mensen in Nederland al een beetje wakker zijn. Afgelopen dinsdag was ik het Aziatische eten een beetje zat. Nu zie ik elke keer als ik de deur uit stap een veel te drukke vierbaans eenrichtingsweg een net 'Wine and Dine' restaurant aan de overkant van de weg. Ik besloot daar te eten. De champignonsoep, rib eye en crème brûlée waren heerlijk en dat ik van dat geld 20 keer chicken rice kan halen, maakt dan ook niet meer uit.

Zaterdag ging ik naar Chinatown, het stadsdeel waar de eerste grote groepen Chinezen woonden die begin 19e eeuw in de haven werkten. De wijk heeft veel winkeltjes, lekker eten en vele verschillende tempels. Waaronder de Buddha Tooth Relic Temple, een enorme Boeddhistische tempel en museum van zes verdiepingen, met veel goud en tienduizenden Boeddhabeeldjes. Het is net behang. Elke muur zit er vol mee, rijen en kolommen beeldjes van enkele centimeters groot. Ik kwam toevallig net binnen in een groots gebed die werd voorgedragen door een groep monniken. Indrukwekkend.

Ook stond er een bijna 200 jaar oude Hindoeïstische tempel. Of wacht, een Tamil tempel. De Indiërs op de universiteit hebben me duidelijk uitgelegd dat Hindoeïsme niet bestaat en geen religie is, maar een fout van de Europeanen is die alle verschillende religies in India gewoon één naam gaven. Deze tempel had, zoals je op de rechterfoto ziet, enorm veel beelden en veel kleur. Over een bekend begrip uit beide culturen, karma, leerde ik een dag later meer..

Ik ging toen naar Sentosa Island, met zijn vele resorts, golfbanen en veel entertainment een paradijs in een paradijs. Voor dat laatste kwam ik, ik ging naar het pretpark Universal Studios Singapore. Het was een voordeel dat ik alleen was, aangezien de meeste attracties een extra rij hadden voor 'single riders'. Ik was er om de gaten op te vullen zeg maar. Toch voelde ik me wel een beetje schuldig toen ik langs de rij van 2 uur voor de Jurassic Park wildwaterbaan liep en na 1 minuut al in een bootje zat. Toen kwam de karma: ik kreeg een complete golf water over me heen en werd zeiknat.

Gelukkig was het warm en waren er genoeg achtbanen om in op te drogen. Zoals een achtbaan die vijf keer over de kop ging, een gave Revenge of the Mummy achtbaan in het donker en een veel te realistische, enorm spannende 3D Transformers achtbaan. Ik heb nog nooit zo'n harde doodskreet gehoord, zo echt was die attractie. Ook waren er veel Minions vanwege de laatste Despicable Me film.

De kaart. 1: Chinatown. 2: Universal Studios

7 - 13 augustus: Vuurwerk en Rivierpanda's

Komt een Singaporees bij de KFC. "Mag ik dat met rijst?" "Meneer, we hebben geen rijst." "Heeft u dan noedels?", probeerde de man hoopvol. "Nee, alleen wat op het menu staat.", antwoordde ze. "Oh.." Hierna liep de man voor me in de rij teleurgesteld weer naar buiten. Het klonk alsof het haar wel vaker overkwam.

Hoe westers Singapore zich ook wil presenteren, in de praktijk valt dat wel mee. Zo moest ik met gebaren uitleggen hoe de wasmachine werkte aan een huisgenote, omdat ze geen woord Engels sprak of begreep. Van mijn leeftijd. Ik hoop dat het goed is gegaan.

Wat Singapore ook wil uitstralen is trots en macht. Dat werd goed duidelijk tijdens de Nationale Dag afgelopen woensdag. Hier in Singapore zal de baas van het land echt geen ontbijtkoek happen. Een perfect georganiseerde parade met veel militaire uitvoeringen, muziek, dans en vuurwerk als afsluiting is hoe ze het hier doen. Maar de lichtshow van honderden drones was het meest indrukwekkend. Zelf keek ik hiernaar op schermen in het park Gardens By The Bay East, waar je ook het vuurwerk goed kon zien. Ik had achteraf misschien wel iets rood met wits aan moeten trekken, want ik viel wel heel erg op..

Een avond eerder was ook niet rustig. Mijn oom, die al zo lang als ik leef in Singapore woont, was jarig. Het was gezellig en bijzonder. Een groot deel van zijn familie en kennissen had ik nog nooit gezien. Mijn Filipijnse tante en haar familie zongen en dansten en hadden zoveel eten gemaakt dat ze er denk ik nog weken van konden eten. Je zou met al die uitstapjes bijna vergeten waarvoor ik ook alweer in Singapore was. Oh ja, iets met experimenten op een testbed die het grootste deel van de week gerepareerd werd. Ik heb gelukkig wel veel kunnen schrijven voor mijn scriptie.

Zaterdag had ik geen keus. Ik moest naar de River Safari, een themadierentuin naast de Singapore Zoo. Ik had namelijk afgelopen zondag kaartjes voor beide parken binnen 7 dagen gekocht. In de River Safari staan rivieren en hun bewoners centraal. Zo heb je gedeeltes over onder andere de Amazone, de Nijl, de Ganges en vele vissen, krokodillen, otters, een enorm verblijf vol zeekoeien en panda's. Panda's? Ja, blijkbaar. Met een panda restaurant en een panda shop. Als je je nog afvraagt waarom mensen hier naartoe komen, hier is je antwoord. Ik vroeg me wel de hele dag af hoe het eruit zou zien als een panda zou zwemmen in plaats van urenlang liggend bamboe knagen.

Iets anders waarvoor je zeker naar de River Safari moet gaan is de Amazon River Quest, zie de foto rechtsboven. Het is net de Fata Morgana van de Efteling, maar dan zonder tovenaar en met echte dieren. Je moet net als attracties in een attractiepark even wachten, maar daarna vaar je in een bootje langs dieren uit het Amazonegebied: flamingo's, miereneters, jaguars, apen, capibara's, ibissen en meer. Erg mooi, maar helaas wel snel.

Zondag ging ik naar het National Museum van Singapore. Ik leerde dat ik niet de eerste Nederlander was in Singapore en dat er veel zeeslagen zijn gevochten tussen de Nederlanders, de Portugezen en de Britten in de straat van Singapore. Uiteindelijk waren het de Britten die het gebied claimden en in Singapore een grote haven bouwden om de Nederlandse monopolie te doorbreken. Met succes. Na het museum moest je, zoals je hieronder ziet, veel moeite doen om naar het Fort Canning Park ernaast te gaan waar vroeger de eerste Britse nederzetting stond.

De kaart. 1: Gardens By The Bay East. 2: River Safari. 3: National Museum & Fort Canning Park.

31 juli - 6 augustus: Verhuizen, Mountainbiken en de Zoo

Wat ben ik blij. Het hoogtepunt van deze week was toch echt de eerste nacht in mijn nieuwe kamer. Nadat de eerste, enorm kleine, vieze kamer wat tegenviel hield ik mijn hart vast voor de kamer waar ik de rest van mijn verblijf in zou zitten. Het is meer dan goed. Ik wist niet dat een airco zo weinig geluid kon maken en ook nog eens beter werkt. Elke week komt een schoonmaker langs voor de gang en badkamers, ik heb een eigen koelkast, meer loopruimte (lees: plek om mijn koffer uit te stallen) en ik woon nu zo goed als naast metrostation Aljunied, je weet wel, van Robert ten Brink.

Het openbaar vervoer is iets dat erg goed geregeld is hier. In de spits rijden de geautomatiseerde metro's om de 3 minuten en met ongeveer 1000 buslijnen kun je overal snel komen. En alles is goed gekoeld. Ik zie dit alles in Nederland nog niet snel gebeuren. Mocht je nou echt haast hebben dan is een taxi waar je goed misselijk in kan worden ook niet heel duur. Ik heb nog geen enkele keer om een rijbewijs durven vragen.

Er moest natuurlijk ook gewerkt worden. Maandag was ik bijvoorbeeld voor het eerst op het TNO kantoor en dinsdag zijn we langs een bedrijf geweest. Verder zijn de experimenten die ik hier ga uitvoeren steeds beter uitgewerkt, ik hoop dat ik snel daarmee kan beginnen. Dat zal helaas moeten gebeuren zonder mijn scriptiebegeleider Rob die dit weekend voor een tijd terug naar Nederland gaat. Vrijdag ging ik met zijn familie uit eten en moest ik hem gelijk geven dat het deze week minder warm was dan tijdens mijn eerste dagen. Ik blijf hier niet alleen achter, want op de universiteit wordt ik ook door Venkata, een Indiër, bijgestaan.

Zaterdag ging ik naar Pulau Ubin, een eiland in het noordoosten van Singapore waar de tijd lijkt stil te hebben gestaan. Dichte onaangetaste mangrove bossen, blauwe meren en dorpjes met ouderwetse hutjes. Bij ongeveer de helft van deze huisjes kon je een mountainbike huren om het eiland rond te fietsen. Dat deed ik dus ook. Tot ik op een bospaadje wat geritsel hoorde: apen. Ik stopte en wachtte geduldig tot ik ze beter kon zien. Na een minuut of vijf zaten meerdere apen zo ongeveer naast mijn fiets, wachtend of ze iets af konden pakken. Na een spannende ontsnapping beklom ik ook nog even de tweenahoogste berg van Singapore. Maar liefst 75 meter. Het is net Nederland.

Dat gezicht wanneer de mens te goed op zijn spullen let.

Alsof ik nu nog niet genoeg apen van dichtbij had gezien. Ik ging zondag naar de Singapore Zoo, een van de vier dierentuinen van het land. Naar de andere 3, meer themaparken, zal ik ook nog gaan. De zoo heeft enorm veel dieren vanuit elk werelddeel en ze hadden goed de ruimte. Zo konden de Oerang Oetans via de bomen en touwen boven de mensen de halve dierentuin door klimmen. Daarnaast waren de witte tijgers, de boomkangoeroes en het Fragile Forest het meest bijzonder. In dat laatste verblijf liep je vlak langs luiaarden, vleermuizen, vogels en maki's en mocht ik zelfs een wandelende tak vasthouden. Voor meer foto's van deze twee dagen verwijs ik je door naar Instagram.

Komende week wordt bijzonder, omdat het woensdag de nationale dag van Singapore is. Het land bestaat dan 52 jaar. En daar zijn ze trots op. Toen ik hier aankwam hingen overal al vlaggen, aankondigingen en er zijn al meerdere generale repetities geweest. Dat belooft wat.

De kaart. 1: Kamer Sims Avenue. 2: TNO Singapore. 3: Pulau Ubin. 4: Singapore Zoo.

29-30 juli: Bizarre bouwwerken en een boottrip

Het zijn toch wel de meest beroemde bouwwerken van Singapore. Marina Bay Sands en de Supertrees in Gardens By The Bay. Als je Singapore opzoekt op Google, staan ze bij de eerste afbeeldingen die je tegenkomt. Ik was er vrijdag al langsgereden toen ik even in het centrum moest zijn en ik besloot om hier zaterdag gelijk naartoe te gaan, dan hebben we dat maar vast gehad.

Als je de twee plekken voor het eerst ziet, zakt je mond wel even open. Zo fascinerend en enorm, hoe verzin je het. Ik begon de dag in Gardens By The Bay, een park volledig in het teken van duurzaamheid. Naast de constructies van de Supertrees, zijn er nog twee grote attracties: de Cloud Forest en de Flower Dome. In beide vond je vele bedreigde plantensoorten, houtsculpturen, een nepberg en nog meer waar je je al lang niet meer over verbaasde. Zoals de grootste indoor waterval ter wereld in de Cloud Forest, tegen die nepberg van 40 meter aan. Hieronder staan nog wat foto's uit deze twee werelden. Ik ga zeker nog eens 's avonds naar Gardens By The Bay om de bomen en het uitzicht op de stad in het donker te zien.

Toen was het tijd om naar het vijfsterrenhotel Marina Bay Sands te gaan. Je kon namelijk bovenop dat cruiseschip komen, wat op de drie flatgebouwen ligt, met uitzicht over de hele stad. Het enige wat je daarvoor moest doen was een kaartje kopen en in de juiste lift in de juiste toren omhoog gaan. Als toerist volg je dan dus gewoon de bordjes 'Observation Deck' in de hotel lobby. Dus ik doe dat en stap in een lift naar verdieping 57. Pas toen er hotelgasten in badjas bij kwamen staan en we bovenaan in een veel te luxe club uitstapten, bedacht ik me dat ik waarschijnlijk fout zat. Zo onschuldig mogelijk probeerde ik weer terug te gaan. Helaas, de lift werkte blijkbaar al die tijd alleen maar met een kamerpas die ik niet had. Door het hotelpersoneel, dat vast wel vaker toeristen tegenkomt, werd ik netjes naar de kelder gestuurd. Want daar moet je als toerist, als gepeupel, natuurlijk heen om een kaartje te kopen en dan met een andere lift naar een ander stuk van het dek. Het uitzicht was gelukkig prachtig en maakte alles weer goed.

Zondag koos ik voor een wat rustiger dagje. Met een ferry ging ik naar twee eilanden vlak onder het hoofdeiland van Singapore: St John's Island en Kusu Island. Op de ferry zelf kon je mooi uitkijken over de kust, de haven en het centrum van Singapore. St John's was een voormalig quarantaine eiland, maar nu een eiland voor weekendjes weg, onderzoekscentra en veel wilde katten die mij wel mochten. Maar het hoofddoel van de reis was Kusu, wat Chinees is voor schildpad.

Kusu Island. Trap er niet in.

Dit eiland stond dus bekend om de schildpad. Bij aankomst werd je daar al gelijk aan herinnerd met een standbeeld van een schildpad en een bord waar maar liefst vijf legendes op stonden over Kusu. Vier hiervan hadden te maken met, je raadt het al, een schildpad. Het eiland had ook een Chinese en een Maleisische tempel, maar er was bij meertjes en langs de kust nog geen echte schildpad te zien. Wel vissen, krabben, zeesterren, vogels en even later zelfs hagedissen en apen in de bossen. Maar schildpadden? Nergens. Tot je langs een aangelegd verblijf kwam, in de vorm van een schildpad. Daar, in en rond die vijver zaten minstens 50 schildpadden in alle soorten en maten. De vijver had zelfs een soort dak (dat leek op een schild..) om de zon tegen te houden. En je kon ze voeren. Bah. Zo kan ik het ook. Wat legendes over een diersoort, je pleurt een hele hoop van die dieren in een hok en de toeristen komen wel. Maar voor de rest was het zeker een prachtig eiland en een geslaagde dag. 

De kaart. 1: Gardens By The Bay en Marina Bay Sands. 2: St. John's en Kusu

25-28 juli: Introductie en aankomst

Welkom op dit blog over mijn verblijf van ruim twee maanden in Singapore. Hij is er eindelijk. De komende tijd zal ik proberen jullie regelmatig op de hoogte te houden en te laten zien wat dit land te bieden heeft. Voor ik het vergeet: Hoi mam, alles gaat goed. Maar laten we bij het begin beginnen. Hoe ben ik in dit warme, welvarende paradijs aan de andere kant van de wereld terecht gekomen?

Met het vliegtuig.

Voor mijn scriptie van de master Operations Research & Quantitative Logistics loop ik stage bij onderzoeksbureau TNO. Toevallig was ik daar ook in VWO 3 al een week stagiair. Toevallig zette ik dat in mijn motivatiebrief naar TNO toen ik een afstudeerstage zocht. Toevallig bleek mijn toenmalige begeleider op dit moment bij TNO Singapore te zitten en toevallig kende de persoon die de sollicitatie doornam hem waarna hij me met hem in contact bracht. Toevallig had hij ook nog een interessant project voor mij liggen waarvoor ik toevallig ook nog eens 2 maanden naar Singapore mocht komen. Over dit afstudeerproject en waarom ik een deel in Singapore doe zal ik in een later verhaal vertellen.

Na ruim 3 maanden werk in Den Haag werd het maandagavond 24 juli tijd om in het vliegtuig te stappen naar Zuidoost-Azië. Na een prima vlucht werd ik opgewacht door Rob, mijn begeleider, om samen naar mijn eerste Airbnb adres te gaan. Het was toen al dinsdagmiddag. Het is hier 6 uur later dan in Nederland (en 6 keer zo warm). De kamer is best klein, zie foto, en het huis vol Chinezen is niet heel netjes, maar gelukkig zit ik hier maar een week, werkt de airco en is de douche gratis. De hostess leek eerst, wijzend naar de badkamers, "To douche, two dollar" te zeggen, maar ze bedoelde gewoon "Two douche, two toilet". Engels mag dan wel de hoofdtaal zijn, een groot deel spreekt het amper.

Je kunt hier overal eten. Mijn straat East Coast Road wordt hier ook wel Eat Coast Road genoemd. Er wordt weinig thuis gekookt en het eten en de prijzen zijn goed. Aangezien er miljoenen mensen op dit hele kleine stukje aarde wonen, is er altijd wel een winkelcentrum op enkele minuten lopen. Ook daar staat vaak een gehele verdieping in het teken van eten. Zoals de foodcourt van de foto hiernaast vlakbij mijn huis waar je voor omgerekend nog geen 3 euro de plaatselijke 'specialiteit' Chicken Rice kan kopen. De naam zegt alles. Maak je geen zorgen, ik eet af en toe ook iets anders.

Na een eerste introductiedag op de universiteit waar ik mijn onderzoek uit ga voeren, de Singapore University of Technology and Design (SUTD) was het woensdagnamiddag tijd om de buurt te verkennen. Ik ging naar East Coast Park, een langgerekt park langs de kust waar veel wordt gesport, uitgerust en gebarbecued. Het was iets koeler door de zee en rustgevend. Dat was fijn want tijdens de eerste dagen moest er nog veel geregeld, ontdekt en geïntroduceerd worden. Vrijdagmiddag was het ook tijd om de collega's van TNO Singapore te ontmoeten tijdens de vrijmibo in Holland Village. Bier op kosten van expats, wie wil dat nou niet. Tijdens deze gezellige avond benadrukte Rob dat het volgens hem de afgelopen dagen warmer was dan normaal. Of hij dat deed om mij gerust te stellen, weet ik nog niet helemaal. Ik ben benieuwd.

East Coast Park

De komende weken beloof ik antwoorden op de volgende vragen: Zal ik ooit aan de hitte wennen? Kan Singapore de battle der havensteden van Rotterdam winnen? En wat gebeurt er eerder: In het ziekenhuis belanden of mijn portemonnee kwijtraken? Het moet wel een cliché reisblog worden natuurlijk. 

Binnenkort volgt deel 2, over het eerste weekend. Enkele foto's daarvan zijn al te vinden op Instagram: https://www.instagram.com/casperdewinter/

Laten we de hele kaart invullen. 1: Changi Airport. 2: Kamer East Coast Road. 3: SUTD. 4: East Coast Park.